همراهی با کودکان را ترجیح می دهند. با کودکان بیشتر از بزرگسالان احساس راحتی می کنند.
در کشور ایران اما، متاسفانه قوانین خاصی برای متجاوزین به کودکان ثبت نشده است. هرچند ایران نیز همانند بسیاری از کشورهای دیگر عضو کنوانسیون حقوق کودک به شمار می‌رود و از این رو امکان تشدید قوانین در برخورد با چنین جرائمی را دارد، کماکان در این زمینه تدبیر خاصی اندیشیده نشده است.
فرض کنید، فردی با دختری زیر سن قانونی در ایران قصد ازدواج دارد. در چنین شرایطی خود دختر، می‌تواند از مراجع قانونی کمک بگیرد… مساله اساسی اینجاست که علی‌رغم وجود قوانین در این رابطه، قوانین نانوشته قومی و قبیله‌ای، فرد را مجبور به سکوت می‌کند.
در این مقاله با پدوفیلی و افرادی که دست به آزار جنسی کودکان می‌زنند آشنا شدید، اگر در رابطه با قسمتی از این مقاله نیاز به اطلاعات بیشتری داشتید، حتما با ما تماس بگیرید.
عوامل زیادی می توانند در ایجاد اختلال پدوفیلیک و بیماری پدوفیلی نقش داشته باشند، مانند:
از سوی دیگر، تجاوزات خانگی به کودکان مخصوصا از سوی پدر و ناپدری معمولا توسط متجاوزان جنسی غیر پدوفیلی رقم می‌خورد.
از این عناصر می‌توان به آشفتگی، اختلال روانی اجتماعی، گرایش به عمل در واکنش به تمایلات جنسی اشاره کرد.
انواع متفاوتی از داروهای مهارکننده ی هورمونی برای از بین بردن میل جنسی متجاوزان جنسی وجود دارد، مثلا مهارکننده های تستوسترون.
با این حال، در زمینه حفظ حقوق کودک، قوانین خاصی در ایران وجود دارد که به آن می‌پردازیم.
الگوهای فیزیولوژی در خصوص اختلال پدوفیلی، روی روابط بین هورمون‌ها، رفتار و سیستم اعصاب مرکزی متمرکز می‌شود و به رفتارهای تهاجمی و هورمون‌های جنسی مردانه توجه می‌کند.
مثلا ممکن است فردی را به نوعی دستگاه بازخوردزیستی متصل به نور، متصل کنند و به او یاد بدهند وقتی در معرض مواد محرک جنسی قرار دارد، نور دستگاه را در سایت پدوفیلی محدوده خاصی از رنگ نگه دارد.
اغلب افراد زمانی که ناامید می شوند کارهای نادرست زیادی انجام می دهند. متاسفانه بسیاری از سیستم های اجتماعی کنونی به مقدار قابل توجهی به جای کاهش احساس ناامیدی بیمار با رفتارهای خود ان را افزایش می دهند.
پدوفیلی به عنوان اختلالی در رفتارهای جنسی شناخته شده و در پدیده شناختی چیزی شبیه به علاقه مندی به جنس مخالف یا گرایش جنسی همجنس‌گرایان است، عمل بیمار پدوفیلی باعث آسیب شده و متخصصان سلامت روانی می‌توانند گاهی با دور نگه داشتن فرد از کودکان در معرض خطر، به او کمک کنند.
بسیاری از کارشناسان پدوفیلیا را ناشی از عوامل روانی دانسته و ارتباط آن با ویژگی های بیولوژیکی را رد می کنند که حتی ممکن است این اختلال نتیجه مورد آزار جنسی قرار گرفته شدن شخص پدوفیلی در کودکی باشد.